آزمایشگاه شیمی آلی

گزارش کار آزمایشگاه

آزمایشگاه شیمی آلی

گزارش کار آزمایشگاه

آزمایش 3 تقطیر

نام آزمایش: تقطیر
تاریخ انجام آزمایش:1399/8/22
نام تهیه کنندگان آزمایش: زهرا جلالی - شیرین رسولی
رشته تحصیلی تهیه کنندگان گزارش کار: مهندسی شیمی
نام استاد مربوطه: دکتر سهیلا صداقتی
نام آزمایش: تقطیر
هدف انجام آزمایش: جداسازی اتانول از متیل اورانژ


تئوری آزمایش:
در آزمایشگاه شیمی آلی، تقطیر یکی از روشهای اساسی برای خالص سازی مایعات فرّار است که مواد به وسیله ی حرارت، تبخیر شده و پس از سردشدن، متراکم می شوند. با آن که روش های متفاوتی برای تقطیر وجود دارد، و لی انتخاب یک روش مناسب بستگی به ویژگی های مایع تقطیر شونده و ناخالصی های موجود دارد. معمو لی ترین روش های تقطیر عبارتند از : تقطیر ساده، تقطیر جزء به جزء، تقطیر با بخار آب، تقطیر در فشار کاهش یافته. وجود ناخالصی های غیر فرّار در مایع، سبب کاهش فشار بخار مایع می شود؛ زیرا وجود جزء غیر فرّار به مقدار زیاد، غلظت جزء اصلی فرّار را پایین می آورد و قابلیت تبخیر مایع کم می شود. این جزء پس از تقطیر در باقی مانده ی تقطیر باقی می ماند. به طور کلی، جزء اصلی بخارهای سطح مایع را، جسم فرّار تشکیل می دهد (قانون رائولت و دالتون). اگر مخلوطی از دو یا چند مایع وجود داشته باشد که دمای جوش آنها به حد کافی متفاوت باشند، جداکردن آن ها از طریق تقطیر ساده امکان پذیر است. ابتدا مایعی که دمای جوش کم تری دارد، تقطیر می شود، سپس اجزای دیگر مخلوط، به تناسب افزایش دمای جوش آنها تقطیر و از هم جدا می شوند. برای انجام یک تقطیر ساده، بالن تقطیر، خنک کننده، رابط تقطیر، دماسنج و ظرف دریافت کننده لازم است. نحوه ی آماده کردن دستگاه مطابق شکل 5 می باشد.
رعایت نکته های زیر در انجام تقطیر لازم است:
1- حجم مایع تقطیر شدنی، نباید از دو سوم حجم بالن بیش تر باشد.
2- انداختن چند عدد سنگ جوش (دو یا سه عدد) در بالن تقطیر، به منظور توزیع یکنواخت گرما و جلوگیری از پریدن مایع لازم است.
3- مخزن جیوه ی دماسنج باید پایین تر از شاخه ی جانبی رابط، در محل جریان بخارها قرار گیرد تا دمای جوش یک مایع به دقت تعیین شود.
4- اتصال صحیح لوله ی ورود و خروج آب به خنک کننده باید مورد توجه قرار گیرد.
5- باید محل ارتباط و تماس شیشه آلات را با گریس، روغن کاری کرد. این امر برای اجتناب از چسبندگی و قفل شدن وسایل شیشه ای بر اثر گرما ی ضروری است.
6- سرعت تقطیرمناسب (تنظیم دمای لازم) یک تا دو قطره در هر ثانیه باشد.
7- بالن تقطیر را هیچگاه نباید تا خشک شدن کامل گرم کرد.
  
شکل 5: دستگاه تقطیر ساده
الف) دستگاه تقطیر با خنک کننده
ب) دستگاه تقطیر ساده بدون خنک کننده
روش کار تقطیر ساده
در یک بالن ته گرد 250 میلی لیتری 30 میلی لیتر استون، 30 میلی لیترآب و 3 عدد سنگ جوش بیفزایید. پنج ظرف کوچک (بشر یا ارلن تمیز و خشک) را برای جمع آوری اجزای گوناگون اختصاص دهید و شماره گذاری نمایید. سپس دستگاه تقطیر ساده را سوار کنید. محل اتصالات را کمی چرب کرده تا بعد از پایان کار اجزای دستگاه به راحتی از یکدیگر جدا شود. گیره های اتصال را امتحان کنید تا سست نباشند. به محل قرار گرفتن حباب دماسنج که اهمیت ویژه ای دارد، توجه کنید. پس از اطمینان از محکم بودن رابط ها و دستگاه، جریان آرامی از آب سرد را برقرار سازید. سپس بالن را با چراغ گاز حرارت دهید؛ به طوری که نوک شعله درست زیر توری سیمی و در تماس با آن باشد. شعله را از جریان هوا محفوظ نگه دارید تا بتوانید حرارت را تنظیم نمایید. به محض شروع جوشش، بخارهای برگشت شده به دماسنج می رسد، در این لحظه شعله را طوری تنظیم نمایید که تقطیر با سرعت یک قطره در ثانیه به طور یکنواخت ادامه یابد. ظرف گیرنده را به ترتیب زیر در قسمت انتهای خنک کننده قرار داده، مقطره را جمع آوری کنید:
1) 60 - 54 درجه سانتی گراد
2) 70 - 60 درجه سانتی گراد
3) 80 - 70 درجه سانتی گراد
4) 93 - 80 درجه سانتی گراد
5) باقی مانده
در دماهای ذکرشده، ظرف گردآورنده را تعویض کنید. هنگامی که دماسنج دمای 95 درجه ی سانتی گراد را نشان می دهد، تقطیر را قطع و بالن تقطیر را سرد نمایید. اجازه دهید تا قطرات از داخل خنک کننده به ظرف انتقال یابد. باقی مانده را به ظرف 5 منتقل نمایید. حجم ها را ثبت و منحنی دمای تقطیر را بر حسب حجم مقطره رسم نمایید.
تقطیر، روشی برای جداسازی مواد است و از این روش در کارخانجات نفتی و پالایشگاه ها استفاده می شود.
تقطیر زمانی اتفاق می افتد که ماده به دمای جوش رسیده باشد. نقطه جوش (Boiling Point)، در واقع غلبه بر فشار محیط است.
تقطیر انواع مختلفی دارد: تقطیرساده، جزبه جز،  تقطیر در خلاء و  تقطیر به کمک آب (عصاره گیری)
مثال ساده، برای تقطیر جوشاندن آب هست که وقتی آب به نقطه جوش خود می رسد، بخار می شود و نمک آب (جامداتی که  در آب وجود دارند) در انتهای ظرف باقی می مانند.
تقطیر ساده چیست؟ در واقع برای جداسازی دو ماده ای ک باهم مخلوط شدند و نقاط جوش متفاوتی دارند،همچنین اختلاف نقطه جوش آنها زیاد است؛ از این روش استفاده می کنیم.
نکته: اگر دو ماده نقاط جوش نزدیک به هم داشته باشند نمی توانیم از تقطیر ساده استفاده کنیم چون ممکن است در حین تقطیر باز باهم مخلوط شوند و بازدهی کمی داشته باشند.
تقطیر جزء به جزء چیست؟ برای موادی مورد استفاده قرار میگیرد؛ که اختلاف نقطه جوش پایین تری دارند که با استفاده از این نوع تقطیر؛ به راحتی از هم جدا می شوند.
تقطیر در خلاء چیست؟ این نوع برای جداسازی مخلوط چند ماده با دماهای خیلی بالا استفاده می شود. به این مثال برای درک موضوع دقت کنید: دو ماده با دماهای 250 و 300 درجه سانتی گراد داریم. دمای بین این دو ماده معقول است و میتوانم از تقطیر ساده استفاده کنیم اما برای اینکار که دما را به 250 یا 300 درجه سانتی گراد برسانیم؛ باید انرژی و زمان و برق بسیار زیادی رو مصرف کنیم. برای عدم مصرف انرژی زیاد، از روش تقطیر در خلاء استفاده می کنیم. برای موادی ک نقطه جوش خیلی بالایی دارند باید کاری کنیم که زودتر از دمای جوش آنها بتواند؛ به فشار محیط غلبه کند. یعنی همان دمای قبلی (250 و300 درجه سانتی گراد) را در نظر بگیرید. آن دماها را میخواییم به 30  یا 50 درجه سانتی گراد برسانیم. آنموقع می توانیم جداسازی موفقی داشته باشیم. برای اینکار ماده 300 درجه سانتی گراد را که در بالون داریم و فشار بر روی این ماده است، باید این فشار را برداریم؛ چون اگر فشار نداشته باشیم مولکولهای سطح ماده که در بالون است می توانند جدا شوند. بنابراین باید خلاء ایجاد کنیم تا فشار نداشته باشیم و مولکول ها بتوانند به راحتی آزاد شوند. پس بطور کلی تقطیر در خلاء به معنی این است؛ ماده هایی که دمای بالایی دارند، در دماهای پایین به نقطه جوش برسانیم و بتوانیم آنها را جداسازی کنیم.
تقطیر به کمک آب چیست؟ در این روش بخار آب را در دستگاه تقطیر وارد می کنیم، در اینصورت بی آنکه خلائی ایجاد گردد، اجزا در درجه حرارت کمتری تبخیر می شوند. این مورد معمولا در زمانی  انجام می شود که در نقطه جوش آب فشار بخار اجزای جداشونده بالا باشد تا به همراه بخار آب جدا گردند. برای مثال عصاره گل محمدی از این نوع تقطیر است.
توجه: در آزمایشهای تقطیر ایمنی بسیار مهم است.
شوف بالون یا هیتر منتل چیست؟ وسیله ای که با دمای بیرون تبادل ندارد و دما را در خود نگه می دارد. شوف بالون دمای ثابتی را به بالون می دهد. اگر هیترمنتل نداشته باشیم میتوانیم از حمام روغن استفاده کنیم.
نکته: بهتر است؛ تقطیر ساده را زمانی انجام دهیم که یک ماده جامد و یک ماده مایع باهم مخلوط شده باشند. اگر چند مایع باهم مخلوط شده باشند؛ از تقطیر جز به جز استفاده می کنیم؛ مثلا زمانی که آب و الکل مخلوط هستند، می خواهیم آنها را از هم جدا کنیم، با تقطیر ساده هم می شود چون نقطه جوش اتانول 78 و آب حدودا 96 درجه است، درست است که با یکدیگر اختلاف دما دارند ولی تاثیری که روی همدیگر می گذارند خیلی مهم است. درواقع ممکن است اتانول روی آب تاثیر داشته باشد و نقطه جوش آن را پایین بیاورد یعنی وقتی تقطیر صورت می گیرد؛ علاوه بر اتانول، آب هم در کنار آن تقطیر می شود و به درصد بازده خوبی نمی رسیم.
سنگ جوش چیست؟ برای جلوگیری از غلیان جوشش استفاده می شوند؛ مثل سنگ ریزه، پریل های شیشه ای و حتی کاشی و ظرف چینی.
وقتی ماده موردنظررا داخل بالون می ریزیم  حدود 2/3 حجم بالون باید پر شود و در انتهای آزمایش حدود 15 الی 20 میلی لیتر از ماده در انتهای بالون باقی  بماند. قسمتی از رابط باز است و از این طریق می توانیم با استفاده از دماسنج دمای ماده را اندازه بگیریم. قسمت دیگر رابط به کندانسور وصل می شود. کندانسور یک قسمت ورودی و یک قسمت خروجی دارد. ورودی آب را جایی می گیرم که قسمت مارپیچ کندانسور را احاطه کند و از پایه و گیره برای ثابت نگه داشتن کندانسور استفاده می کنیم. بخارات ماده وارد کندانسور و وارد مارپیچ می شوند و از مارپیچ می گذرد و از آن خارج می شود. معمولا کندانسور را به حالت شیبدار می گذاریم تا موادی که داخل آن می آید بهتر و راحت تر خارج شود.پس ورودی را پایین می گیریم تا بطور کامل مارپیچ را احاطه کند. در کندانسور شیر ورودی و خروجی هم داریم. بخارات از بالون ته گرد خارج می شود و وارد مارپیچ می شود. مارپیچ را از قبل با آب؛ که دمای پایین تر از بخار دارد پر می کنیم. بخار در ارتباط با آب میعان اتفاق می افتد و تمام بخارات به مایع تبدیل شده و از کندانسور خارج می شود.


وسایل مورد نیاز: شوف بالن (هیتر منتل) - بالن ته گرد- گیره - رابط سه راهی - دماسنج - کندانسور یا مبرد(خنک کننده) - پایه- قطره گیر- ظرف جمع آوری مواد-چوب پنبه-
مواد مورد نیاز: متیل اورانژ- 200 سی سی اتانول- سنگ جوش-
شرح کار آزمایش:
بستن سیستم تقطیر: جامد موردنظر(متیل اورانژ) را همراه با مقدار مشخصی از اتانول داخل بالن می ریزیم و مخلوط می کنیم. 200 سی سی  اتانول داخل متیل اورانژ می ریزیم و مخلوط می کنیم تا حل شود.اتانول بی رنگ است؛ ولی وقتی با متیل اورانژ داخل بالن مخلوط می شود به رنگ نارنجی در می آید. ما دنبال آن هستیم که، این محلول نارنجی رنگ را از طریق جداکردن متیل اورانژ از اتانول، دوباره به حالت بی رنگ درآوریم.
پس از مخلوط کردن دو ماده باهم در بالن؛ آن را روی شوف بالن گذاشته و با گیره که آن را به قسمت گردنه بالن می بندیم ثابت می کنیم. سپس رابط را روی بالن می گذاریم. خود رابط، شیبدار است چون ما باید کندانسور را شیبدار قرار دهیم که راحت خروجی بگیریم. رابط را به انتهای کندانسور وصل می کنیم و سر کندانسور را به یک گیره وصل می کنیم، سپس قطره گیر را به کندانسور متصل می کنیم.
دمای شوف بالن را روی دمای جوش اتانول تنظیم می کنیم که در اینصورت دیگر نیازی به دماسنج نیست و چوب پنبه را سر رابط می گذاریم (چون شوف بالن داریم دیگر نیاز نیست چوب پنبه را سوراخ کنیم، ولی اگر ازحمام روغن به جای شوف بالن استفاده کردیم، باید چوب پنبه را سوراخ کنیم و دماسنج قرار می دهیم.). ظرف جمع آوری را زیر قطره گیر گذاشته و سپس آب را وصل می کنیم. دقت داشته باشید که ورودی از پایین به بالا باشد و لوله ی ورودی را به آب وصل می کنیم.
شوف بالن را روی دمای موردنظر تنظیم کرده و منتظر می مانیم تا به دما برسد و آب را باز می کنیم تا عمل خنک سازی انجام شود. کندانسور پر می شود. آب را برای خنک شدن مارپیچ استفاده می کنیم.
کندانسور
نقطه جوش اتانول 78درجه سانتی گراد است.
مقداری سنگ جوش داخل اتانول می ریزیم تا از غلیان جوشش جلوگیری کنیم، در واقع وقتی دما میخورد؛ این سنگ جوش ها شروع به حرکت می کنند و به مولکول های مایع ضربه وارد می کنند و آنها دیگر نمی توانند کنار یکدیگر بمانند، آنهایی که به دمای جوش رسیده اند آزاد می شوند (بخار می شوند).
پس از مدتی مایع (اتانول) به دمای جوش رسیده و بخار از بالن خارج شده و توسط رابط به مارپیچ وارد می شود و سرد می شود و سپس تبدیل به مایع شده و داخل مارپیچ حرکت می کند تا زمانیکه مارپیچ پر شود، از قسمت خروجی خارج شود و از قسمت قطره گیر وارد ظرف شود. در واقع بخار اتانول است که وارد مارپیچ می شود نه متیل اورانژ؛ چون متیل اورانژ به نقطه جوش نرسیده و اتانول به نقطه جوش رسیده است. قطرات اتانول که بی رنگ است؛ وارد ظرف قطره گیر می شوند و این اتانول درصد خلوص بالایی دارد؛ چون اگر قبلا هم ناخالصی در آن بوده، الآن دیگر وجود ندارد . این فرآیند را ادامه می دهیم تا زمانیکه حدود 15 میلی لیتر ماده، انتهای بالون باقی بماند.
نتیجه گیری: تقطیر یکی از ساده ترین روش های خالص سازی است.
سوالات مطرح شده:
1- در دمای 100 درجه سانتی گراد، فشار بخار آب، متانول و اتانول  به ترتیب 760، 2625، 1694 است. ترتیب خروج مواد از دستگاه تقطیر را بنویسید.
جواب: به ترتیب متانول، اتانول و آب خارج می شوند. می دانیم ک فشار بخار با دمای جوش رابطه مستقیم دارد پس اگر فشار بالا باشد، خروج بخار زودتر است.
2- دانشجویی دمای جوش ترکیب ناشناخته ای را 124 درجه سانتی گراد  گزارش کرد. بعد از تقطیر ساده، ترکیب 117-116 درجه سانتی گراد داشت. در صورت خالص بودن ترکیب و استاندارد بودن دماسنج، دانشجو چه خطایی در نصب دستگاه تقطیر انجام داده است؟
جواب: بالن تقطیر به طور کامل خشک نشده، چون لوله مارپیچ قسمت ورود و خروجی آن اشتباه بسته شده است.
3- فرض کنید بالن تقطیری به  حجم 250 میلی لیتر در اختیار دارید و حجم مایع مورد تقطیر 35 میلی لیتر است. با وجود رسیدن مایع به دمای جوش، خروج مقطره از سردکننده مشاهده نمی شود؟ چرا؟
جواب: امکان دارد که گرمای موردنیاز برای میعان گاز وجود نداشته و یا غلظت ماده محلول ما زیادشده باشد.
4- ورودی آب سرد و خروجی آب گرم در دستگاه تقطیر چگونه است؟ توضیح دهید.
جواب: کندانسور را بصورت شیبدار نصب کردیم به اینصورت ک ورودی در قسمت پایین مارپیچ می باشد و قسمت خروجی مایع را بالای مارپیچ کندانسور قراردادیم.
5- در جریان هم تقطیری دمای جوش مخلوط تقطیرشونده، همیشه کمتر از دمای جوش فرارترین جزء موجود در مخلوط است. این نتیجه را چگونه توجیه می کنید؟
جواب: در تقطیر برای جداسازی مایعات نقطه جوش بسیار مهم است و مایعی ک فرارتر است زودتر به نقطه جوش می رسد، بعلت آنکه فشاربالاتری دارد، زودتر بخار می شود تا مخلوط تقطیر شود.
6- چرا در تقطیر وقتی دمای مایع به جوش می رسد، تمام مخلوط یکباره تبخیر نمی شود؟
جواب: چون از سنگ جوش استفاده کردیم ک از غلیان جوشش جلوگیری می کند.
7- در آزمایش تقطیر ساده آب و استون:
الف) اگر به جای استون، از اتانول استفاده شود، در شکل منحنی چه تغییری حاصل می شود؟ توضیح دهید.
جواب: استون یک کتون و اتانول یک الکل است. (استون یک کربن از اتانول بیشتر دارد و قطبیت آن نیز افزایش می یابد) نقطه جوش استون 56/2 و نقطه جوش اتانول 78/4  است.پس منحنی در اتانول بالاتر است.
ب) اگر حجم آب دوبرابر استون انتخاب شود(60 به 30)، در شکل منحنی تقطیر چه تغییری حاصل می شود؟ در این مورد بحث کنید و چگونگی تفکیک استون از آب رابررسی کنید.
جواب: اگر آب افزایش پیدا کند روی نقطه جوش استون اثر می گذارد و بازده جداسازی را کاهش می دهد؛ که باعث می شود تفکیک به طور کامل انجام نشود.

آزمایش 2 استخراج کافئین از چای

نام آزمایش: استخراج کافئین از چای

تاریخ انجام آزمایش: 1399/8/10

نام تهیه کنندگان گزارش: شیرین رسولی _ زهرا جلالی

رشته تحصیلی تهیه کنندگان گزارش کار: مهندسی شیمی

نام استاد مربوطه: دکتر سهیلا صداقتی

نام آزمایش: استخراج کافئین از چای

هدف آزمایش: استخراج کافئین از چای در آزمایشگاه

تئوری آزمایش:

روشهایی برای جداسازی مواد: 1. تقطیر: روش عامیانه برای جداسازی مواد است. 2. استخراج: انتقال ماده ی حل شده از یک لایه به لایه ی دیگر است (از دل یک ماده, ماده دیگری را خارج می کنیم). یک لایه (فاز) ترکیب یا مخلوط یکنواختی است که به طور آشکار از مخلوط یا ترکیب های موجود دیگر مجزا است. ماده ی حل شده, به وسیله ی افزایش یک حلال غیر قابل اختلاط با لایه ی اول استخراج می شود؛ به شرط آن که ماده در لایه ی دوم بیشتر حل شود. اگر ترکیبی از یک ماده ی موجود به داخل لایه ی مایع استخراج شود, استخراج را جامد - مایع می نامند. تهیه ی چای نمونه ای از این نوع استخراج است. انتقال یک جسم از یک مایع به مایع دیگر, استخراج مایع - مایع نامیده می شود. استخراج ها روشهای ساده ای هستند و به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. هر یک از این رو شها را میتوان برای خالص سازی بسیاری از ترکیب های آلی حاصل از واکنش ها و یا استخراج آلکالوییدها از برگ و پوست درختان, استخراج اسانس های غذایی ا ز دانه ها, اسانس های معطر از گل ها و شکر از نیشکر به کار گرفت.

بحث و بررسی استخراج (جداسازی ناپیوسته)

استخراج از جامدات: مولکول های آلی می توانند با تشکیل پیوند روی یک سطح جامد جذب کننده یا درون آن قرار گیرند. ممکن است بین مولکو لهای جامد, جذب فیزیکی شبیه پیوندهای بین مولکولی وجود داشته باشد. یک مولکول گیرافتاده یا جذب شده برای آنکه جدا شود, باید به وسیله نیروهای قوی تری شکسته شود. مولکولهایی که بین آنها نیروی بین مولکولی وجود ندارد, ممکن است حلال در آنها نفوذ کند. آسیاب کردن سرعت نفوذ را زیاد می کند؛ به عنوان مثال برای راحت تر استخراج کردن هر یک از اجزای قهوه, آن را آسیاب می کنند. گرمایی که برای کاهش نیروهای بین مولکولی به کار می رود, به طور معمول به تمایل آن جزء برای تشکیل پیوند بستگی دارد.

استخراج از مایعات: استخراج مایع – مایع, شامل توزیع انتشار یک جسم حل شدنی بین دو لایه غیر قابل امتزاج می باشد. به طور معمول آب و یک حلال آلی غیر قابل امتزاج با آب, تشکیل دو لایه می دهند. فرض کنید مخلوطی از ترکیب ها در یک حلال حل شده, سپس مخلوط را با یک حلال که با لایه اول غیر قابل امتزاج باشد, مجاور کنید. یک ترکیب خاص از مخلوط در حلال دوم محلول تر از ترکیبهای دیگر است. بدین ترتیب ترکیب مورد نظر به حلال دوم انتقال پیدا خواهد کرد . انتقال در سطح داخلی بین دو لایه مایع صورت میگیرد. برای انتقال ماده از یک لایه به لایه دیگر, باید قیف جدا کننده را تکان داد. افزایش سطح تماس بین دو مایع سبب می شود تا سرعت انتقال ماده ی حل شده در لایه ی دوم بیش تر شود. . کامل ترین انتقال آن است که تعادل برقرار گردد؛ یعنی ماده ی حل شده به مقدار کافی استخراج شود. درصورتی که در حالت تعادل بسیاری از مولکول های ماده حل شده به لایه اول برمی گردد.

ضریب توزیع (پخش)

ترکیب های آلی مثل الکل ها, آلدهیدها, کتون ها, استرها, آمین ها و ... با آب پیوند هیدروژنی می دهند. بنابراین به مقدار کم در آب محلول هستند. این ترکیب ها در حلال های آلی نیز محلول می باشند. هنگامی که این جسم به یک زوج حلال غیرقابل امتزاج اضافه شود ممکن است در هر دو مایع حل شود؛ در این حال جسم حل شده, بین دو حلال توزیع می شود. . و لی میزان حلالیت جسم در یک حلال با حلال دیگر یکسان نیست. چگونگی تقسیم جسم حل شده بین دو لایه, با هم زدن جسم حل شده به همراه یک جفت حلال غیرقابل امتزاج، در یک قیف جداکننده و مورد مطالعه قرار دادن هر یک از لایه ها, بررسی می شود. مشروط بر آ نکه مقدار جسم حل شده کم تر از آن مقدار باشد که هر دو لایه را اشباع سازد و دیگر آن که جسم حل شده در هر دو لایه در حالت یکسان باشد. نسبت غلظت جسم حل شده در دو حلال, همیشه یکسان و برابر با نسبت حلالیت جسم در دوحلال خواهد بود. اگر Cw و Co به ترتیب غلظت جسم در لایه آبی و لایه آلی و Sw و So حلالیت جسم در دو حلال مذکور در نظر گرفته شود:

K=Co/Cw=So/Sw      

Co= غلظت در فاز آلی     Cw= غلظت در فاز آبی    So= میزان حلالیت در فاز آلی     Sw= میزان حلالیت در فاز آبی

چیزی که خیلی تاثیرگذار است K ضریب تقسیم یا ضریب توزیع خوانده می شود که فاکتور اصلی است در واقع یعنی آن ماده مورد نظر چه میزان توانایی حل شدن  در محلول مورد نظر را  دارد، که بتوانیم یک حلال مناسب برای جداسازی ماده استفاده کنیم. K در یک دمای خاص، ثابت است. از آنجا که یک تعادل پویا این ثابت (دینامیک) به صورت:

مقدار جسم حل شده در لایه ی آبی = مقدار جسم حل شده در لایه ی آلی

نو عی ثابت تعادل است و همانند سایر ثابتهای تعادلی وابسته به دما است.

برای استخراج باید یک حلال مناسب انتخاب کنیم:

1.با حلال اصلی غیرقابل امتزاج باشد. (مثل آب و روغن) توسط روغن ماده ای را از آب جداسازی می کنیم.

2.ضریب توزیع ماده مورد نظر در حلال استخراج بیشتر باشد.

3.حلال استخراج به راحتی قابلیت جداسازی داشته باشد. (باید حلالی را انتخاب کنیم که نقطه جوش با نقطه جوش ماده مورد نظر ما خیلی تفاوت زیادی داشته باشد و از طرفی برای صرفه جویی در زمان و مصرف مواد، باید حلالی را انتخاب کنیم که نقطه جوش خیلی پایینی داشته باشد و صرفه جویی در انرژی شود).

4.حلال نباید واکنشهای نامناسبی با اجزا مخلوط دهد و نباید محصولات جانبی تولید کند.

اینکه استخراج در چند مرحله انجام می شود بستگی به میزان حلال استخراج دارد:

اگر حلال استخراج کم باشد، باید بررسی کنیم که طی چند مرحله بهتر است، یا یک مرحله.

اگر چند حلال داشته باشیم، نمیدانیم در چند مرحله انجام شود به نفع ماست یا نه؟



وسایل مورد نیاز: هیتر - بشر - کاغذ صافی - قیف - دکانتور - شیشه ساعت - پایه- گیره- استوانه مدرج-

مواد مورد نیاز: 10 گرم چای خشک - 150 میلی لیتر آب - 2 گرم Ca(OH)2 یا کربنات سدیم - 50 میلی لیتر کلروفرم - آب مقطر-

شرح کار آزمایش:

روی یک هیتر بشری داریم که حاوی 10 گرم چای خشک و 150 میلی لیتر آب و 2 گرم Ca(OH)2 یا کربنات سدیم است 15 الی 20 دقیقه میگذاریم بجوشد تا کافئین مورد نظر حل شود (کافئین درون چای خشک است و چای خشک را که داخل آب ریخته شده تا کافئین وارد آب شود و وقتی وارد آب میشود باید آن را جداسازی کنیم). بعد از آنکه مدت زمانی گذشت تفاله چای راجدا می کنیم و محلول زیر صافی بدست می آید. به محلول زیر صافی اجازه دهید، خنک شود (آن را روی ظرفی از یخ قرار دهید) و آن را به صورت داغ داخل دکانتور نریزید. (چرا؟1#) بعد از اینکه محلول زیر صافی خنک شد آن را داخل دکانتور (قیف جدا کننده که حجم های مشخصی دارد.) میریزیم. سپس مقدار مشخصی حلال استخراج کننده میریزیم و حلال استخراج کننده ای که انتخاب کردیم کلروفرم است چون کلروفرم حلالیست که بیشتر از آب، کافئین رادر خود حل می کند (میزان حلالیت کافئین در کلروفرم بیشتر از آب است). ما چای را داخل آب جوشاندیم؛ وقتی که می جوشد کافئین در چای آزاد می شود. (حلالی باید انتخاب کنیم که بتواند به راحتی از آن جدا شود یعنی بعد از آنکه کافئین را در خودش حل کرد، حلال را نیز براحتی بتوانیم جداسازی کنیم). دمای جوش کافئین حدودا 60 تا 61 درجه است پس براحتی میتوانیم آن را جداسازی کنیم.(حلالهایی هستند که در دمای 25 درجه سانتی گراد همان دمای محیط نقطه جوش آنهاست مثل استآلدهید که در دمای یخچال باید با آن کار کرد چون دمای یخچال، دمای آن را پایین نگه می دارد و دی کلرواتان هم به همین صورت است.). بعد از آنکه کلروفرم را داخل محلول صافی ریختیم 2 فاز تشکیل می شود که دارای یک فاز آبی و یک فاز آلی است. فازی که چگالی بیشتر داشته باشد (سنگین تر باشد)پایین و فازی که سبکتر باشد در بالا قرار می گیرد (کدام فاز سبکتر و کدام فازسنگین تر است؟2#). وقتی کلروفرم را داخلش می ریزیم  باید همزده شود یا با همدیگر اختلاط داشته باشند. وقتی خیلی شدید تکان می دهیم در استخراج تاثیر گذار است, آشفتگی باعث می شود که آن فاز آبی و آلی به حالت مه شود و در همدیگر فرو رفته و جداسازی سخت شود پس باید با تکان های آرام و با توجه به نقطه جوش پایین کلروفرم، ممکن است یک سری گازهایی داخلش تولید شود حتی بخار آب، بخاطر همین کمی که به آرامی تکانش دادیم دکانتور را بصورت مورب میگیریم و نباید به سمت کسی بگیریم؛ ممکن است بخارات سمی داخلش وجود داشته باشد،برای همین شیر آن را باز می کنیم.

قیف دکانتور

صاف کردن

برای صاف کردن بهتر است ابتدا تفاله را بگیریم (با چای صاف کن هم می شود). برای آنکه کاغذ صافی داخل قیف درست بایستد یک مقدا آب مقطر به آن می زنیم. ابتدا تفاله ها را با قاشق؛ داخل شیشه ساعت ریخته، سپس باقی محتویات داخل بشر را، درون صافی می ریزیم  و منتظر می مانیم تا از صافی رد شود و اگر تفاله ای بود جدا کرده و دوباره داخل قیف می ریزیم تا صاف شود بعد از آنکه صاف شد، محلول زیرصافی را حتما باید خنک کنیم، تا به دمای محیط برسد و بعد از آن داخل دکانتور می ریزیم (چرا باید دمای محلول زیر صافی را به دمای محیط برسانیم؟1#).

در استخراج؛ میزان درصد استخراج و بازدهی بسیار مهم است؛ ما نمی دانیم داخل آن چه مقدار کافئین است و اینکه از چه نوع چای استفاده می کنیم. (می خواهیم شما بدست بیاورید که با کدام یکی میزان استخراج بالا می رود حلال همان است و تغییر نمی کند و می خواهیم ببینیم که آن حلال به دو قسمت، سه قسمت و یا حتی بیشتر تقسیم کنیم  درصد استخراج ما را بالا میبرد یا تاثیری ندارد؟3#).

(وقتی میزان مراحل استخراج را افزایش می دهیم به زمان زیادی نیاز داریم که آیا بنظر شما از نظر زمان,  هزینه, موادی که استفاده می کنیم مقرون به صرفه است یا نه؟ 4#)

محلول زیر صافی را که به دمای محیط رسیده داخل دکانتور میریزیم، حتما شیر دکانتور بسته باشد. داخل محلول زیر صافی تانن هم هست که مثل کافِین سفید رنگ است. (که چرا کربنات سدیم استفاده می کنیم؟5#) سر قیف دکانتور را داخل گیره کرده و سپس 50 میلی لیتر کلروفرم (هیچوقت با کلروفرم، داخل محیط آزاد کار نکنیم و باید در زیر هود کار کنیم) را داخل استوانه مدرج (سیلندر) می ریزیم و ادامه مراحل را، زیر هود انجام می دهیم. کلروفرم را به فاز آبی اضافه می کنیم و کاملا دو فاز تشکیل می شود، از آنجا که فاز آلی سنگین تر و چگالی کلروفرم از آب بیشتر است کلروفرم در پایین قرار می گیرد. (کلروفرم یک ماده شفاف ولی به مرور زمان در واکنش به رنگ شیری در می آید چون کافئین را در خودش حل می کند.) و آنها را هم می زنیم ولی نه به آن شدت؛ آن را چند بار به آرامی سر و ته می کنیم و یکبار هم شیر را باز می کنیم تا گازها خارج شوند و دوباره به گیره وصل می کنیم و اجازه میدهیم که فازها از هم جدا شوند و رنگ شیری  پیدا کرده و تاننی وجود ندارد و چند ثانیه به آن زمان می دهیم، البته میتوانیم بار دیگر هم بزنیم و همچنین حواسمان باشد که محلول را آشفته نکنیم وگرنه جدا کردنش سخت می شود.

ما داخل دکانتور دو فاز داریم که می خواهیم یک فاز را از آن جدا کنیم (ما کاری به فاز آب یا چای نداریم.) شیر دکانتور را باز کرده اجازه می دهیم که فاز آلی (فاز کلروفرم که داخلش کافئین هست) از آن خارج شود بهتر است که شیر را تا انتها باز نکنیم ممکن است تفاله هم داخل ظرف واردشود،  برای همین شیر را کم باز می کنیم تا آهسته جدا شود. بعضی اوقات شیر را باز می کنیم ولی از شیر چیزی خارج نمی شود چون فشار روی آن برداشته شده ( وقتی فشار روی چیزی نباشد خیلی آزادانه میتواند بالا برود.) برای همین درپوش دکانتور را برمی داریم. گاهی ممکن است  مقداری تفاله روی آن قرار بگیرد که می توانیم بار دیگر داخل دکانتور ریخته و جداسازی کنیم و یا میتوانیم داخل یک بشر دیگر بریزیم که در اینصورت تفاله ها به دیواره بشر اولی میچسبد و با صرف وقت کمتر جدا میشود.

بخار کردن کلروفرم

ابتدا محلول آلی را روی شیشه ساعتی که روی بشر حاوی آب قرار دارد می ریزیم و اجازه می دهیم که بخار شود، مقداری از کلروفرم که بخار شد. (به کلروفرم نباید حرارت مستقیم داد علاوه بر اینکه زود بخار میشود بسیار قابل اشتعال است.) دوباره محلول آلی را به آن اضافه می کنیم، صبر می کنیم تا بخار شود. کم کم که کلروفرم بخار میشود قسمت های کناری شیشه ساعت در حال سفیدک زدن است که این سفیدک هایی که ایجاد شده همان کافئین است و تا انتها می رویم که آن مقدار کافئین را به ما بدهد. تمام کلروفرم را که داخلش کافئین بود، روی شیشه ساعت ریختیم و تماما بخار شد و فقط کافئینی است که داخل 10 گرم چای خشک بود.همه چای های خشک کافئین انها به یک اندازه نیست.

وزن کردن کافئین

ابتدا باید کافئین به دمای محیط برسد؛ چون گرم است، روی وزن تاثیرگذار است و مطمئنا با خطا مواجه خواهیم شد. بهتر است که جهت جلوگیری از جذب رطوبت محیط تا رسیدن به دمای محیط آن را در داخل دسیکاتور قرار دهیم.

وزن شیشه ساعت را می دانیم و شیشه ساعت حاوی کافئین را وزن می کنیم، وزن شیشه ساعت را از وزن بدست آمده کم می کنیم و بدین طریق؛ وزن کافئین را بدست می آوریم.

برای تعیین درصد کافئین در چای کافیست تا وزن کافئین را بر وزن چای تقسیم کرده و حاصل را در 100 ضرب کنید.

مسئله و محاسبه آن:

** اگر در 100  گرم بنزن 5.5 گرم کافئین و  در 100 گرم آب 2.2 گرم کافئین حل شود. مقدار کافئین استخراج شده حاصل از انحلال 5 گرم کافئین در 500 میلی لیتر آب چقدر است؟

الف) اگر یکبار استخراج با 200 میلی لیتر بنزن انجام بشود؟

K=Co/Cw=So/Sw    K=(5.5/100)/(2.2/100)=2.5
So/K=Sw        (X/200)/2.5=(5-X)/500       X=5-X      2X=5      X=2.5

X= مقدار ماده ای که پس از استخراج در فاز آبی باقی می ماند یا همان کافئین
ب) اگر دوبار استخراج با 200 میلی لیتر بنزن انجام بشود؟

مرحله اول:

K=Co/Cw=So/Sw

So/K=Sw          (X/100)/2.5=(5-X)/500        X/250=(5-X)/500             500X=(5-X)250             2X=5-X                  3X=5            X=1.6
5-1.6=3.4
مرحله دوم:
مقدار اصلی در مرحله دوم=3.4
So/K=Sw       (X/100)/2.5=(3.4-X)/500       X/250=(3.4-X)/500        500X=(3.4-X)250       2X=3.4-X         3X=3.4       X=1.13
  مرحله اول+مرحله دوم:مقدار جمعX ها 
1.6+1.13=2.73

ج) اگر سه بار استخراج با 200 میلی لیتر بنزن انجام بشود؟

مرحله اول:

K=Co/Cw=So/Sw

So/K=Sw      (X/66.6)/2.5=(5-X)/500        X/166.5=(5-X)/500            500X=(5-X)166.5       3X=5-X              4X=5          X=1.25
5-1.25=3.75

مرحله دوم:

مقدار اصلی در مرحله دوم=3.75

So/K=Sw     (X/66.6)/2.5=(3.75-X)/500        X/166.5=(3.75-X)/500            500X=(3.75-X)166.5       3X=3.75-X          4X=3.75         X=0.93

3.75-0.93=2.82

مرحله سوم:
مقدار اصلی در مرحله سوم=2.82

So/K=Sw     (X/66.6)/2.5=(2.82-X)/500       X/166.5=(2.82-X)/500           500X=(2.82-X)166.5              3X=2.82-X          4X=2.82        X =0.705

 مرحله اول+مرحله دوم+مرحله سوم:مقدار جمعX ها

1.25+0.93+0.705=2.885

سوالات مطرح شده:

1# چرا باید دمای محلول زیر صافی را به دمای محیط برسانیم؟

جواب: کلروفرم نقطه جوش پایینی دارد و اگر روی ماده ای بریزیم که گرم باشد کلروفرم بخار می شود و حجمش کم می شود که در این صورت خطا پیش می آید و همچنین دکانتور با بخارات خطرناک کلروفرم  پر میشود و درون دکانتور فشار ایجاد می شود که باعث می شود درپوش دکانتور در بیاید.

2# کدام فاز سبکتر و کدام فازسنگین تر است؟

جواب: فاز سبکتر فاز آبی (چای و آب) است که بالا قرار می گیرد و فاز سنگین فاز آلی(کلروفرم) است که در پایین قرار می گیرد.

3# می خواهیم شما بدست بیاورید که با کدام یکی میزان استخراج بالا می رود حلال همان هست و تغییر نمی کند و می خواهیم ببینیم که اون حلال به دو قسمت, سه قسمت و یا حتی بیشتر تقسیم کنیم درصد استخراج ما را بالا می برد یا تاثیری ندارد؟

جواب: با توجه به نتایج بدست آمده می بینیم که هر چه تعداد مراحل استخراج را بالا می بریم درصد استخراج بالا می رود؛ طی یک مرحله از 5 گرم 2.5 گرم استخراج می کنیم و طی دو مرحله استخراج 2.73 گرم استخراج می شود و طی سه مرحله 2.885 گرم استخراج می شود.

4# وقتی میزان مراحل استخراج را افزایش می دهیم به زمان زیادی نیاز داریم که آیا بنظر شما از نظر زمان,  هزینه, موادی که استفاده می کنیم مقرون به صرفه است یا نه؟

جواب: با توجه به صرف وقت زیاد برای استخراج و همچنین مصرف مواد با توجه به قیمتی که دارند؛ پس از نظر هزینه و زمان و مصرف مواد و انرژی به صرفه نیستند.

5# چرا کربنات سدیم استفاده می کنیم؟

جواب: برای اینکه با اسیدها و تانن ها و ترکیبات فنولی دیگر ترکیب شده و آلکالوئیدها را به صورت باز آزاد در می آورد و رسوب می کنند. درصورتیکه درگیاه به صورت نمک یا ملح می باشد.